Zomerdag 37

Wanneer Summer Day # 37 het licht in de verte doorbreekt, voelt het alsof de energie om te genieten verzwakt is ...

Wij die werken tijdens het zomerseizoen winnen de Pale-on-PlayAn-Contest van Late Summer. We gaan meestal toon in toon met een blauwe kaas die aan de achterkant van de koelkast is ontslagen. Transparante huid met blauwe aderen die rond een voedingsstofbloed pompt vol verlangen naar het licht, de zon, de paraplu -drankjes en slapende ochtenden. Je hebt zulke geweldige ambities om te profiteren van de zomer.

In de avond. In de uren voordat de baan het overneemt. Maar dan worden de dagen sneller en sneller. Je blijft langer en verder op het werk om klaar te zijn en niet naar een andere armen. En dan is die avond net zo goed als geconsumeerd. Het zal worden gehaald uit Daidan of nog een andere omelet met geraspte Parmezaanse kaas die zijn glansdagen in maart had. Gisteren merkte ik dat ik buiten op mijn trap zat en een groene gele tomaat rechtstreeks van de plant at. In staat zijn om te wachten tot de rode kleur naar voren rijpt, is gelijk dat de hele plant waarschijnlijk zal worden vergeten en alle tomaten in de grond vallen in het overwerkende geluk van de staarten. Ik merkte dat ik dacht dat ik geen energie kon meenemen om te genieten van Summer Day # 37.

En dat is duidelijk. Dit is elk jaar het breekpunt, een maand werkt om het zomergevoel voort te zetten. Maar wanneer de workmood binnenkomt, wanneer er niet meer dan seconden is om hier en daar te spelen om het hoogseizoen in te halen, dan is het de ambitie van de geneugten van de zomer die kunnen worden gestreken. Vraag alle aannemers hier in Österlen. Iedereen zegt hetzelfde. Onze activiteiten krijgen al onze tijd, al onze middelen en wij die de bedrijven besturen, blijven ver in de avonden om boete te zijn en lost problemen op die niet worden aan de orde gesteld gedurende de dagen. Ikzelf getranteerd in onze tuincafés en picks bonnen, dode vogels, hondenpoep, zorgt voor de bloemen, water geven, opruimen, plannen voor de val en op zoek naar mijn zomer verlangen. Het is in dit stadium de tan vlokken en je vergeet dat daglicht belangrijk is. Nu heb ik dit kleine "ork-try-probleemprobleem" geïdentificeerd. Zomerdag # 37. Er waren vanavond enkele regenbuien en het is alsof regen me wat extra energie toevoegt. Ik ben net geland van mijn werk in Italië, de leveringen instorten en toch voelt het alsof ik nooit weg was.

Er zijn nog 55 dagen over van de zomer. En nog veel meer als je hier in Österlen woont. Nu zal ik de energie opnieuw rollen en opmerkzaam zijn dat de hersenen in de schijfruimte willen kruipen in plaats van naar een barbecuefeest te gaan. Herstel is zo belangrijk. Als bedrijfsmanager zal ik me er in het najaar op concentreren in het bedrijf. Het is een opwindende taak omdat de energie zo anders is voor ons allemaal. Maar ik denk dat we moeten worden geholpen. Bovenal moeten we identificeren wie minder energieweerstand heeft, maar wie het niet naar buiten laat zien, maar wie naar huis gaat naar een kussen. Dus hoe rol ik in Summer Day # 37 met meer energie?

Alleen door de wetenschap dat ik een klein brein toegeven, maakt me eigenlijk aantrekkelijker. De frisheid van de regen helpt. Geld worden om geweldige werknemers in het magazijn te krijgen, helpt. Het plannen van mijn maaltijden en mijn hondenwandelingen helpt. Planning forwar helpt. Maar niet zo ver vooruit en niet met zulke geweldige taken. De planning van onze pop-up store in Varberg volgende week is leuk.

Downton Abbey Premiere op woensdag met vrienden verlangt. Duiken in Tygberg voor nieuwe jurken is leuk. De volgende put in Toscane in drie weken is een leuke gedachte. Ik hang al het leuke en leuk en goed op in mijn waslijn om het publiek voor mijn hersenen te zien.
Het is de belangrijkste taak van de dag. Dag # 37.