Stockholm, Italië & Österlen Round Trip

Wat een week!

Een normale week in een ondernemersleven is waarschijnlijk een handvol voor de meeste mensen. Zelfs voor mij was vorige week in het moeilijkste team.

Het lenteseizoen begon met een traanstart en ik moest echt op zoveel plaatsen tegelijkertijd op zijn plaats zijn. Tot nu toe heb ik de sleutel niet gevonden om mezelf te klonen, maar het zou zeker een toekomstige oplossing zijn ...

We splitsen ons allemaal in teamreünie om alles op zijn plaats te krijgen. Abbe en Lisa gingen naar Stockholm om de FormEx -beurs een dag van tevoren te bouwen. Ik kwam er een dag later aan en hielp het gebouw te voltooien, dus we waren klaar om onze klanten op dinsdag te ontvangen.

Op hetzelfde moment dat de beurs aan de gang was, wachtten we op leveringen van over de hele wereld naar onze nieuwe omgevingen in Reuniongården. Ik probeerde na de beurs contact op te nemen met alle leveranciers tot tijdsleveringen. Een beetje minder "hel" ... maar ik denk dat ik erin ben geslaagd omdat ik niet heb gehoord dat er bergen dozen zijn bij de ingang van de Reuniongården ..

Terwijl de beurs aan de gang was, werd ons magazijn ingepakt op bestelling van zowel ons bedrijfsweb als ons consumentenweb. Daarnaast hebben we dinsdag een nieuw internationaal dealerweb gelanceerd voor Soulsists het merk ... terwijl we de klanten op de beurs hebben ontvangen. Wat een team! Welke sterren! Alles gebeurde tijdens digitale vergaderingen terwijl ze klantbijeenkomsten op de beurs hielden.

Op woensdagavond verliet ik het team in Stockholm om naar de productie in Italië te gaan. Korte snelle reizen met volledige focus. Stockholm-Sturup, Kopenhagen-Munich, München-Fireze. Alles dreef verder, behalve dat er geen enkele minuut was om me eten te zetten.

Eenmaal op zijn plaats in Toscane, gooide ik mezelf in een huurauto tegen de eerste ontmoeting van drie op donderdag. Bovendien werd van mij verwacht dat ik 's avonds een representatiediner bijwoont ... Ik kan toegeven dat ik de hoofdpijn van de hel kreeg omdat ik de afgelopen 24 uur niet meer dan marginaal heb gegeten of geslapen. Maar het diner was mooi en het eten was zo welkom in mijn systeem.

Hetzelfde tempo afgelopen vrijdag, net als een gekke goede weergave lunch in Andrea Bocellis door Lajatico en een paar geheime avonturen bovenop.

    

Afgelopen zaterdag vatte ik eindelijk de hele beurs samen die afgelopen vrijdag eindigde en jongleerde en rende tussen de drie fabrieken die klaar waren voor alle bestellingen om snel en goed te kunnen produceren. En bovendien kreeg ik de nieuwe Soulsist -collectie uit de handen van de vierde fabriek. Het wordt leuk en peppy en mooi en absoluut geweldig!

Er zijn moeilijke tijden, zelfs in Italië en onze bestellingen zijn zo erg welkom. Veel producentenfamilies hebben een moeilijke tijd wanneer de wereld zijn adem inhoudt. Daarom voelt het extra goed dat onze kleurrijke mooie hoopvolle collecties zo populair waren voor zoveel winkels rond Scandinavië. Over een paar weken zullen we al deze liefdevolle dappere coole stijlen sturen naar honderden winkels die in het voorjaar kunnen ophangen van reünie en soulsists in hun winkels. De collecties hangen al aan de Reuniongården en zijn op ons web voor degenen die de garderobe willen vullen met Våååår!

In de komende week zijn we thuis vol. En trouwens, ik moet zeker mijn handen in een deeg of twee stoppen om de "mythische" koekjes en crunch voor de reünies te creëren.

In staat zijn om de vreugde en creativiteit te vangen tijdens zo'n gekke week als de eerste is een circusnummer op zich. Misschien onthul ik uiteindelijk het geheim. Als we die kracht en de wil in een blik hadden kunnen verkopen, zouden we tegen die tijd multimiljonairs zijn geweest 🤭, maar ik kan zeggen dat je met geweldige mensen om me heen en met mijn enorme liefde voor Italië een lange weg gaat.

Het weer in Italië verschoof van hagel en sneeuw terwijl ik landde, naar de zon een glimp en een vrijdag met een heldere blauwe lucht. De auto was helemaal op mijn heuvel de nacht tussen donderdag en vrijdag. Net als thuis. De citroenbomen waren een beetje aarzelend over de vorst en Marco maakte zich een beetje zorgen over of ze het konden doen. Maar ze zijn er afgelopen winter in geslaagd, dus ze zijn gehard, hoop ik. Ik bracht wat citroenen mee naar huis. Ze waren erg moeilijk. Misschien diep -ingevroren ...

Mijn kattenfamilie kwam op en ontmoette me uit mijn warme geheime prachtige kamers onder het huis en ik werd echt warm over mijn hart. Ze zijn slim mijn kattenvrienden. Waarom de heuvel op in de tuin blijven die absoluut geen warmte onder het dak biedt op een oude zachte Indiase quilt. Ze hadden dikke fijne winterbont en spraken in hun mond. Ik goot de overblijfselen van het kattenvoer dat ik in hun doos had en we deelden zuster op een Parmezaanse kaas die in de koelkast was.

Waar ik van de kleintjes hou.

En ja, ik ben het vergeten ... Ik moest ook beginnen met het project "Reunion wordt 20" ...

Nieuwe week. Nieuwe kansen. Liefde m.♥️