Een zaterdag half juni

We zaten gisteren te lang rechtop en keken de nacht uit. Een eenzaam licht hijgde voor ons op de tafel. De honden waren lang geleden gestopt met in en uit rennen en blaffen naar de egels. Ze lagen opgerold in dekens en vallen om me heen en we moesten daar samen landen in de zachte nacht en stilte.

.
Toen besefte ik dat ik Zoe's nieuw bedelde bed beloofde. De lakens hingen aan de droger in mijn Chinese wasserette. Ik pakte alle wasserette na de late koekjes - het hing regen in de lucht.
.
Ik ben bedekt met nieuw gewassen linnen. Zoe sprong recht omhoog met de speciale dankbaarheid in de ogen die je net ziet bij een geredden. Stel je voor dat gewoon een nieuw bed en slaap naast wiskunde is waar ze naar verlangt het meest naar het meest. De rushes na Skatan staan ​​bovenaan.
.

Tegenwoordig is het een beetje semi -gepact. Je bent nooit hol als je op het werk woont. Klokknippen, schoonmaken (misschien ...), begin op een nieuw boek (omringd door leugenaars), het verwijderen van kleding voor fotografie morgen. En ik denk dat het een wending in de winkel zal zijn. We verlangen naar kaasstrikken. Eerst scampi en wortelsalade en vervolgens kazen. Zaterdag is gepland. En we hebben zon. Het verlangen hangt in de lucht. Algleerbare variëteitenlengte. Net zoals het een zaterdag zou moeten zijn, half juni.
.
Amore m. ♥️
.
PS. Ik heb vanavond nieuwe koekjes gebakken. Limoncellobiskvier en Pistachio koekjes. Beide met ingrediënten van de laatste Italië -reis.